Γαστρεντερίτιδα

Η γαστρεντερίτιδα είναι μια πολύ συχνή λοίμωξη του πεπτικού που εμφανίζεται με κύρια συμπτώματα τη διάρροια και τον εμετό. Ανάλογα με την αιτία που προκαλεί τη γαστρεντερίτιδα, μπορεί να διακριθεί σε ιογενή και βακτηριακή γαστρεντερίτιδα. Τους χειμερινούς μήνες είναι σε έξαρση λόγω των κλειστών χώρων και της ευκολότερης μετάδοσης. Τα περιστατικά γαστρεντερίτιδας σε παγκόσμιο επίπεδο, υπολογίζεται ότι φτάνουν τα 5 δισεκατομμύρια ετησίως.

Συμπτώματα

Τα πιο κοινά συμπτώματα που παραπέμπουν άμεσα σε γαστρεντερίτιδα και ταυτόχρονα τα πιο έντονα είναι η διάρροια και ο εμετός.

Άλλα πιθανά συμπτώματα είναι ο πόνος στην κοιλιά, μυϊκός πόνος, πονοκέφαλος, ανορεξία και αδιαθεσία ή και πυρετός.

Διάρκεια

Τα συμπτώματα της ιογενούς γαστρεντερίτιδας διαρκούν 1-2 ημέρες συνήθως. Αν παραταθεί το διάστημα των συμπτωμάτων ή είναι αρκετά έντονα, τότε παραπέμπουν ίσως σε βακτηριακή γαστρεντερίτιδα.

Που οφείλεται η γαστρεντερίτιδα;

Η πιο συχνή μορφή γαστρεντερίτιδας είναι η ιογενής γαστρεντερίτιδα η οποία δημιουργείται μετά από μόλυνση με τον αντίστοιχο ιό.

Στα βρέφη και παιδιά, η γαστρεντερίτιδα είναι πολύ συχνή και οφείλεται στο ροταϊό. Στα βρέφη είναι πολλή συχνή αιτία νοσηλείας σε νοσοκομεία λόγω της αφυδάτωσης που προκαλεί η νόσος. Για το λόγο αυτό, όλα τα παιδιά θα πρέπει να εμβολιάζονται έναντι της γαστρεντερίτιδας ακολουθώντας τις συστάσεις του Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμών.

Στους ενήλικες, κατά κύριο λόγο η γαστρεντερίτιδα μπορεί να είναι ιογενής και να οφείλεται στο νοροϊό ή βακτηριακή και να οφείλεται στα βακτήρια E.coli, Salmonella (που μπορεί να μεταδοθεί μέσω πουλερικών που δεν μαγειρεύτηκαν σωστά ή από τα αβγά)

Μετάδοση

Η μετάδοση της νόσου είναι εξαιρετικά εύκολη.

Κατά κύριο λόγο μεταδίδεται από άνθρωπο που νοσεί με ιογενή γαστρεντερίτιδα σε άλλο άτομο μέσω της κοινωνικής επαφής τους.

Δευτερευόντως, μπορεί να μεταδοθεί μέσω μολυσμένων από τον ιό επιφανειών και αντικειμένων, τα οποία μπορεί να αγγίξουμε και στη συνέχεια να αγγίξουμε το στόμα μας.

Επίσης, μέσω κατανάλωσης τροφίμων που δεν είναι καλά συντηρημένα ή μολυσμένου νερού

Τέλος, μέσω των χεριών αν δεν έχουν πλυθεί καλά μετά την τουαλέτα.

Διάγνωση

Η διάγνωση της γαστρεντερίτιδας συνήθως γίνεται με απλή κλινική εξέταση. Στην περίπτωση που τα συμπτώματα επιμένουν ή είναι έντονα, ο ειδικός γιατρός – γαστρεντερολόγος, διερευνά περαιτέρω την αιτιολογία της νόσου και το βαθμό αφυδάτωσης του ασθενή μέσω διαγνωστικών εξετάσεων: αιματολογικών, ουρολογικών και καλλιέργεια κοπράνων.

Θεραπεία

Η ιογενής γαστρεντερίτιδα υποχωρεί μόνη της σε λίγες μέρες, χωρίς να χρειαστεί ο ασθενής να απευθυνθεί σε γιατρό και να λάβει κάποια θεραπεία.

Ο ασθενής θα πρέπει να αντιμετωπίσει την ασθένεια συντηρητικά στο σπίτι του για τις πρώτες μέρες, με κατανάλωση άφθονων υγρών και ηλεκτρολυτών προκειμένου να αποφύγει την αφυδάτωση, τσάι ή χαμομήλι για την αντιμετώπιση της διάρροιας, ελαφριά γεύματα, ξεκούραση και παυσίπονα για ανακούφιση από πιθανό πόνο ή πυρετό (αν χρειαστεί).

Αν τα συμπτώματα επιμένουν ή είναι έντονα, ο ειδικός γιατρός – γαστρεντερολόγος πιθανόν να συστήσει κάποια φαρμακευτική αγωγή με αντιεμετικά ή αντιδιαρροϊκά  φάρμακα ή και αντιβίωση αν διαπιστώσει γαστρεντερίτιδα βακτηριακής προέλευσης.