Ινομυώματα
Τι είναι τα ινομυώματα;
Με τον όρο ινομυώματα αναφερόμαστε στους καλοήθεις όγκους που αναπτύσσονται τόσο εντός όσο και εκτός της μήτρας. Τα ινομυώματα είναι συμπαγείς μάζες που αποτελούνται από μυώδη και ινώδη ιστό, και ανάλογα με το μέγεθος και το σημείο ανάπτυξης τους προκαλούν αντίστοιχες διαταραχές στην λειτουργία της μήτρας. Πρόκειται για μια πάρα πολύ συχνή πάθηση η οποία εμφανίζεται στο 70% – 80% του γυναικείου πληθυσμού έως 50 ετών, αν και σε πολλές περιπτώσεις τα συμπτώματα δεν γίνονται αντιληπτά. Η ανάπτυξη των ινομυωμάτων είναι συνηθέστερη κατά την αναπαραγωγική ηλικία και ενδέχεται να είναι σταδιακή ή πολύ απότομη. Έχει παρατηρηθεί ότι μετά την εμμηνόπαυση, τα ινομυώματα τείνουν να συρρικνώνονται, γεγονός που επιβεβαιώνει την εξάρτηση τους από τις ορμόνες.
Ποια τα είδη των ινομυωμάτων;
Ανάλογα το μέγεθος και την θέση τους, τα ινομυώματα ταξινομούνται στις εξής 3 κατηγορίες:
- Υπορρογόνια: Τα ινομυώματα αυτού του είδους αναπτύσσονται εκτός της μήτρας και συνήθως αποκτούν ιδιαίτερα μεγάλο μέγεθος.
- Ενδοτοιχωματικά: Πρόκειται για το πιο συνηθισμένο είδος. Σε αυτή την περίπτωση τα ινομυώματα αναπτύσσονται εντός του μυϊκού τοιχώματος της μήτρας.
- Υποβλεννογόνια: Τα ινομυώματα σε αυτή την περίπτωση αναπτύσσονται στο μυομήτριο της μήτρας.
Ποια τα αίτια των ινομυωμάτων;
Αν και τα αιτία που προκαλούν τα ινομυώματα δεν έχουν εντοπιστεί με ακρίβεια, η συγκεκριμένη πάθηση φαίνεται να συνδέεται άρρηκτα με τα αυξημένα επίπεδα οιστρογόνων. Το γεγονός αυτό δικαιολογεί το ότι τα ινομυώματα εμφανίζονται κυρίως κατά την αναπαραγωγική ηλικία, καθώς και το ότι σε περιπτώσεις αυξημένων επιπέδων οιστρογόνων, το μέγεθος τους αυξάνεται σημαντικά (εγκυμοσύνη, υπέρβαρες γυναίκες). Αντίστοιχα, τα ινομυώματα συρρικνώνονται μετά την εμμηνόπαυση, αφού τα επίπεδα των οιστρογόνων πέφτουν σημαντικά. Επιπλέον, ο παράγοντας της κληρονομικότητας φαίνεται να παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση της συγκεκριμένης πάθησης.
Ποια συμπτώματα προκαλούν τα ινομυώματα;
Τα συμπτώματα που εμφανίζονται ποικίλλουν ανάλογα με το μέγεθος, τον αριθμό και την θέση των ινομυωμάτων.
Τα συνηθέστερα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Έντονη αιμορραγία και πόνος κατά την διάρκεια της περιόδου
- Έμμηνος ρύση που διαρκεί περισσότερο από μια εβδομάδα
- Συχνοουρία
- Αίσθημα βάρους και πίεσης στο κάτω μέρος της κοιλιάς
- Πόνος κατά την σεξουαλική επαφή
- Δυσκοιλιότητα
- Προβλήματα γονιμότητας
Πώς γίνεται η διάγνωση των ινομυωμάτων;
Τα ινομυώματα διαγιγνώσκονται συχνά με αμφίχειρη εξέταση της μήτρας κατά τον γυναικολογικό έλεγχο. Εναλλακτικά, το υπερηχογράφημα και η μαγνητική τομογραφία εντοπίζουν με ακρίβεια το μέγεθος, τη θέση και τον αριθμό των Ινομυωμάτων.
Ποια η θεραπεία των ινομυωμάτων;
Η θεραπεία των ινομυωμάτων ποικίλει ανάλογα την ηλικία του ασθενή, την γενικότερη κλινική εικόνα αυτού αλλά και το μέγεθος και τον αριθμό των Ινομυωμάτων.
Συντηρητική θεραπεία
Σε πρώτο στάδιο, και δεδομένου ότι τα ινομυώματα είναι ασυμπτωματικά, δηλαδή δεν δημιουργούν έντονα προβλήματα στην ασθενή, συστήνεται η τακτική παρακολούθηση τους. Σε αυτή την περίπτωση, τα ινομυώματα θα πρέπει να εξετάζονται κάθε 6-12 μήνες. Ακόμη, στην συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνεται η ορμονοθεραπεία. Η ορμονοθεραπεία είναι ικανή να ανακουφίσει ορισμένα συμπτώματα, όπως την έντονη αιμορραγία κατά την περίοδο (μηνορραγία), όμως δεν εξαφανίζει τα ινομυώματα. Στα πλαίσια της ορμονοθεραπείας, συστήνονται στην ασθενή αντισυλληπτικά δισκία, GnRH ανάλογα ή ενδομήτριο σπείραμα προγεστερόνης.
Χειρουργική θεραπεία
Η χειρουργική αντιμετώπιση των ινομυωμάτων είναι αναπόφευκτη όταν το μέγεθος τους είναι μεγάλο, όταν αναπτύσσονται με γρήγορους ρυθμούς ή όταν αποτελούν αιτία υπογονιμότητας και πολλαπλών αποβολών. Στις χειρουργικές μεθόδους περιλαμβάνονται οι εξής:
Ινομυωματεκτομή (Υστεροσκοπική ή Λαπαροσκοπική)
Πρόκειται για μια συντηρητική χειρουργική επέμβαση κατά την οποία αφαιρούνται μόνο τα ινομυώματα και η μήτρα διατηρείται. Η μέθοδος αυτή προτιμάται στις νεότερες γυναίκες, η οποίες βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία και δεν έχουν ολοκληρώσει την οικογένεια τους. Κατά την Ινομυωματεκτομή, υπάρχει η επιλογή της επεμβατικής υστεροσκόπησης ή λαπαρασκόπησης. Στην περίπτωση της υστεροσκόπησης, η αφαίρεση των ινομυωμάτων γίνεται δια μέσου του τραχήλου, με την βοήθεια ενός ειδικού εργαλείου με κάμερα (υστεροσκόπιο). Τα ινομυώματα τεμαχίζονται και αφαιρούνται από τον τράχηλο. Η υστεροσκόπηση, είναι μια ελάχιστα επεμβατική μέθοδος, κατά την οποία δεν προκαλείται καμία τομή και δεν απαιτείται η νοσηλεία της ασθενούς. Κατά την λαπαροσκόπηση, μέσω μικρών τομών στην κοιλιακή χώρα και με την βοήθεια ειδικών εργαλείων και κάμερας, οι καλοήθεις όγκοι αφαιρούνται από το εσωτερικό της μήτρας.Η θέση, το μέγεθος καθώς και ο αριθμός των ινομυωμάτων θα καθορίσουν την μέθοδο Ινομυωματεκτομής που θα επιλέξει ο ιατρός.
Υστερεκτομή
Σε γυναίκες άνω των 40 ετών και που έχουν ολοκληρώσει την αναπαραγωγή τους συστήνεται η υστερεκτομή ως μέθοδος αφαίρεσης των ινομυωμάτων. Κατά την υστερεκτομή αφαιρείται ολόκληρη η μήτρα, ενώ είναι πιθανό να αφαιρεθούν και οι σάλπιγγες, οι ωοθήκες ή ο τράχηλος (μερική ή ολική υστερεκτομή). Η υστερεκτομή ενδέχεται να είναι λαπαροσκοπική, κοιλιακή ή κολπική. Η κολπική μέθοδος υπερτερεί των υπολοίπων καθώς δεν απαιτεί καμία τομή.